Bundel, een losbladige verzameling van 71 gedichten.

Hier lees je meer.

Er loopt iets door m’n hoofd,
misschien bedrog, of zelf gemaakt,
maar het loopt er zeker mooi,
en ik weet dat het bestaat.

Het is geen toegeven,
geen winnen of verliezen,
het is weten, aanvoelen,
zonder moeite kiezen.
Ik leg me bij je neer.

Het mooist zijn misschien wel
de momenten van verwachting,
waarop hoop en angst
om het hardst
om aandacht vragen.
Momenten als de stiltes
tussen hartslagen.

als je me vasthoudt
verwacht ik steeds
het geluid
dat verse sneeuw maakt
bij elke stap
dat knisperen, dat kraken
liefst ’s ochtends vroeg
op een nog onbetreden dek
als het ineengedrukt wordt
totdat het grip biedt

Benijden kan ik ‘m.
Haten. En zoveel houden van
dat zelfingenomen vallen,
dat niet te stoppen donker,
dat meedogenloze slopen
van wat hij zelf vanmorgen bracht.
De nacht.

“Morgen gaan we zwemmen
en spelen in de zee,
met de zon in je ogen
en de warme zomerwind
die door je haren zucht.”
Ik schreef het met het blauw
van de novemberlucht.

Ik werd wakker met
de hele dag al in m’n hoofd,
met wat te doen of juist te laten,
met wat er straks gebeuren zal.
Net als gister en toen
liep alles anders,
maar dat wist ik al.

Kom, we lopen samen op.
Misschien gaat het regenen,
maar dat geeft niet.
Ik heb een paraplu
en jou bij me nu.